36. „Optymalizację sposobu opiniowania” kujmy, póki gorąca!

Jeszcze kilkanaście dni temu, o debacie, która odbyła się 28 października 2010 r. w Urzędzie Komunikacji Elektronicznej, z udziałem przedstawicieli Krajowej Izby Urbanistów, w artykule „Debata o rozlanym mleku” pisałem rozgoryczony:

„Wszystko to bardzo piękne: że Pani Prezes (UKE) zaprosiła, że Izba zaproszenie przyjęła, że spotkanie było niezwykle merytoryczne itd.
I byłoby w ogóle „cudnie”, gdyby nie jedna mała zagadka: po co to wszystko?
Przecież „mleko już się rozlało”. Została po nim tylko mokra plama.
Po planowaniu przestrzennym również.”

Jak się okazuje, moje rozgoryczenie było (na szczęście) zupełnie nieuzasadnione bo oto ze wszystkich stron dochodzą informacje, że wprawdzie „mleko już się rozlało” ale tylko częściowo.

Brzmi to wprost niewiarygodne, ale Pani Prezes UKE, w następstwie przeprowadzonej debaty, zapowiedziała niezwłoczne i bezwarunkowe odejście, w procedurach opiniowania planów zagospodarowania przestrzennego, od dotychczasowego, zbyt restrykcyjnego egzekwowania przepisów ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych.

Jak informują na stronach internetowych Okręgowych Izb Urbanistów negatywne opinie, na wniosek zainteresowanych, będą weryfikowane przez w/w Urząd.

Zapowiedziano także (IU) ciąg dalszy tak owocnie rozpoczętej współpracy „opiniodawcy” z „opiniobiorcami”:

W ramach przygotowań do konsultacji przedstawicieli Izby Urbanistów z Urzędem Komunikacji Elektronicznej proszę o nadsyłanie (…) :
1) na potrzeby optymalizacji sposobu opiniowania przez UKE projektów planów miejscowych - przykładów (głównie w kontekście art. 46 ust. 1ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych), w których ten Urząd niesłusznie w Państwa ocenie i niezgodnie ze swoim stanowiskiem z dnia 25 listopada br. wydał negatywną opinię o projekcie planu miejscowego. (…)

Jak z powyższego fragmentu komunikatu wynika, ostatecznym celem podjętej współpracy będzie „optymalizacja sposobu opiniowania przez UKE projektów planów miejscowych”.

Izbie gratuluję skuteczności. Za dotychczasowe rezultaty - chapeau bas!

Wyrażam jednocześnie nadzieję, że to nie koniec – zostało przecież jeszcze kilku ważnych „opiniodawców” a także kilka „organów uzgadniających”, w przypadku których opisana wyżej „optymalizacja” wydaje się równie pożądana.