O kodeksowym zarządzaniu polską przestrzenią raz jeszcze

W notce z grudnia 2015 r.pt.: „Wyobraźnia reformatorów” poddałem w wątpliwość wykonalność filozofii zarządzania polska przestrzenią zawartą w projekcie kodeksu urbanistyczno-budowlanego „poprzedniej kadencji”:

Ponad dwa lata temu, w listopadzie 2013 r., w artykule Kodeksowy model zarządzania gminną przestrzenią odniosłem się do opublikowanych właśnie tez do projektu kodeksu urbanistyczno-budowlanego - napisałem wtedy m.in.:

(...) W Polsce, według stanu na 1 stycznia 2013 r., mamy 2479 gmin – 1571 gmin wiejskich, 602 gminy miejsko-wiejskie oraz 306 gmin miejskich (w tym 66 gmin będących jednocześnie miastami na prawach powiatu).

Nie trzeba mieć przenikliwości i umiejętności przedwojennego jasnowidza Stefana Ossowieckiego aby przewidzieć, że „implementacja” 813 kodeksowych tez do polskiej rzeczywistości „gminnej”  skutkować będzie 2479 „modelami” zarządzania gminną przestrzenią.

Odnoszę nieodparte wrażenie, że koncepcja KKPB  jest realna przy potencjale jednostek administracyjnych wielkości obecnych samorządów ale...raczej powiatowych.

Nie bardzo wyobrażam sobie funkcjonowanie  takiego „kodeksowego modelu zarządzania przestrzenią” w większości polskich gmin, szczególnie tych wiejskich i wiejsko-miejskich liczących od kilkuset do kilku tysięcy mieszkańców.

A może to tylko problem (braku) mojej wyobraźni?

Dzisiaj, u progu 2016 roku, po lekturze praktycznie gotowego już projektu kodeksu urbanistyczno-budowlanego mam, niestety, wciąż ten sam problem z wyobraźnią -mianowicie nie bardzo wyobrażam sobie funkcjonowanie  takiego „kodeksowego modelu zarządzania przestrzenią” w większości polskich gmin, szczególnie tych wiejskich i wiejsko-miejskich liczących od kilkuset do kilku tysięcy mieszkańców.

A może to nie ja mam problem z wyobraźnią?

Wprawdzie mamy kolejną wersję kodeksu, ale w powyższym tekście nic bym dzisiaj nie zmienił.