102. Klęska (apelowego) urodzaju

I kto by pomyślał? Jeszcze czerwiec na dobre się nie rozpoczął a tu już dwa poważne urbanistyczne apele! O jednym (nazwijmy go roboczo „warszawskim” bądź sarpowsko-tupowskim) już się wypowiedziałem – tutaj kilka słów na temat apelu „wrocławskiego” („izbowego”):

„W odpowiedzi na ministerialne plany zmian legislacyjnych mających naprawić polski system gospodarowania przestrzenią, 22 maja 2012 r., 80 urbanistów z różnych części kraju, zebranych we Wrocławiu, uznając te plany za nieodpowiadające powadze sytuacji, uchwaliło i podpisało poniższy apel.

Wrocławski Apel Urbanistów

Postępująca dewastacja naszego kraju i rabunkowa gospodarka ziemią, w szczególności bezładne rozlewanie miast i rozproszona zabudowa, wywołuje fatalne skutki w obszarach środowiskowych, ekonomicznych i społecznych. W szczególności, blokując rozwiązanie problemu braku mieszkań, stymuluje problemy demograficzne. Ziemia, nawet w sensie dosłownym, jest fundamentem środowiska naszego życia i wszystkich naszych działań, również gospodarczych.

Dlatego wzywamy władze publiczne do rzetelnego i odpowiedzialnego zajęcia się tym strategicznym zagrożeniem dla Polski. Wzywamy do pilnego opracowania, poprzez otwartą debatę, nowego, spójnego systemu reguł gospodarowania przestrzenią, rozumianą jako wspólne dobro, jako własność całego narodu i przyszłych jego pokoleń.”

Czytam ten Apel od kilku dni i ciągle nie mogę pojąć jego sensu.

Czy to możliwe, albo inaczej: jak to jest w ogóle możliwe, że certyfikowani profesjonaliści od walki z: „postępującą dewastacją naszego kraju i rabunkową gospodarką ziemią, w szczególności z bezładnym rozlewaniem miast i rozpraszaniem zabudowy, wywołującymi fatalne skutki w obszarach środowiskowych, ekonomicznych i społecznych; w szczególności, blokującymi rozwiązanie problemu braku mieszkań, stymulującymi problemy demograficzne” zobaczyli to całe wymienione wyżej zło dopiero w czerwcu 2012 r., a „na dokładkę” – pod wpływem ujawnienia przez rząd projektu założeń do Kodeksu budowlanego?!