295.Zamiast wyjścia honorowego

W dziale prawnym mojej ulubionej gazety codziennej natknąłem się niedawno na notatkę-komentarz do „deregulacyjnego” wyroku TK, zawierającą m.in. taki passus:

„(…) Trybunał Konstytucyjny wydał wyrok niekorzystny dla urbanistów.(…)”

Niestety, nie znalazłem w tym artykule jakiegokolwiek uzasadnienia tej śmiałej tezy. Jest zbyt oczywista?

Oto co dokładnie przed dwoma laty pisałem w artykule „Jedyne wyjście - samorozwiązanie Izby Urbanistów”:

Zgodnie z uchwałą Nr 1/2013 Krajowej Rady IU, kolejny XII Krajowy Zjazd Sprawozdawczy Izby Urbanistów odbędzie się w dniach 24 i 25 maja 2013 r.

Osobiście uważam, że powinien to być ostatni zjazd tej Izby - dotychczasowa formuła korporacji urbanistów wyczerpała się już dawno i całkowicie - jej dalsze utrzymywanie nie ma najmniejszego sensu.  

Samorozwiązanie to najlepsze co Izba Urbanistów może zrobić podczas zbliżającego się Zjazdu.

Spójrzmy prawdzie w oczy: Izba Urbanistów Polskich w przeciągu całego swego istnienia okazała się niewydolna we wszystkich zakreślonych jej ustawowo wymiarach: organizacyjnym, finansowym i merytorycznym.

Obowiązek uiszczania składek członkowskich i „zbierania punktów szkoleniowych” (pod karą usunięcia z Izby) to zbyt słaby fundament do budowania pozycji korporacji zawodu zaufania publicznego i jej efektywnego funkcjonowania we współczesnej, skomplikowanej rzeczywistości (nie tylko planistycznej).

„Ratując” Izbę tj. przedłużając jej wegetację, jako urbaniści pozbawiamy się całkowicie jakiegokolwiek wpływu na tę rzeczywistość skazując jednocześnie zawód, który wykonujemy, na samounicestwienie.

Samorozwiązanie Izby to rozwiązanie optymalne – i co ważne: jedyne honorowe wyjście.

Trybunał Konstytucyjny komentowanym wyrokiem przerwał ten korporacyjny "chocholi taniec" dając urbanistom ostatnią szansę na przywrócenie zawodu urbanisty na miejsce przynależne mu w cywilizowanym społeczeństwie. Tylko czy urbaniści tę szansę wykorzystają?