282.Ustawa rewitalizacyjna - cd likwidacji planowania przestrzennego

https://www.mir.gov.pl/aktualnosci/polityka_rozwoju/Strony/Rewitalizacja_a_miejscowe_plany_zagospodarowania_przestrzennego_180215.aspx

Kolejna specustawa w obszarze planowania przestrzennego ZAMIAST nowej ustawy planistycznej - dlaczego urbaniści z Towarzystwa Urbanistów Polskich legitymizują takie pomysły? Czy z tego samego powodu jak "politykę miejską"? Czy polska przestrzeń powinna być ciągle dzielona na lepszą (perspektywa funduszy unijnych) i gorszą (bez żadnej szansy na takie fundusze)? Doktryna dla finansów czy finanse dla doktryny? Czy chcemy stworzyć nową doktrynę zarządzania polską przestrzenią, czy tylko wykorzystać konkretne fundusze na naprawę kawałka przestrzeni? Jaka będzie wartość (przydatność) doktryny planistycznej tak budowanej w sytuacji kiedy skończą się wspomniane fundusze?

Ostatnio próbowano zbudować doktrynę planistyczną WYŁĄCZNIE na potrzeby procesu inwestycyjno-budowlanego (kodeks urbanistyczno-budowlany) - niezależnie od prac KKPB trwają prace legislacyjne nad kolejną specustawą na potrzeby ochrony krajobrazu (reklamy, siłownie wiatrowe).

Czy kiedykolwiek zaczniemy budować doktrynę planistyczną dla CAŁEJ polskiej przestrzeni?

Przed trzema laty w artykule "W zaułku specustaw" pisałem m.in.:

(...) obserwując w ostatnich miesiącach lawinowy wręcz „wypływ” specustaw (ze szczególnym uwzględnieniem tych ingerujących w treść ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym) trudno nie zadać pytania: czy w tej ustawie pozostało jeszcze coś co ma jakikolwiek związek z planowaniem przestrzennym?

Chyba, że jest to realizacja całkowicie nowej idei planistycznych regulacji prawnych: „ustawa - patchwork” - zbudowana wyłącznie ze „specustaw”. Jeśli tak, to chapeau bas!

Pozostając jeszcze przez chwilę na gruncie szeroko rozumianego krawiectwa - brakuje mi tylko odpowiedzi na jedno pytanie, czy to: Prêt-à-porter czy raczej Haute couture?