194. Jaka piękna (korporacyjna) katastrofa!

Po problemach z izbowym budżetem i ostatnich deregulacyjnych zawirowaniach można było odnieść wrażenie, że limit nieszczęść dotykających korporację urbanistów został już całkowicie i definitywnie wyczerpany.

Tymczasem okazuje się, że z Izbą Urbanistów, co jak co, ale nuda nam nie grozi - podobnie jak Niechcicom z Tomaszkiem w powieści „Noce i dnie” .

Oto w wydaniu internetowym z dnia 6 sierpnia br. ogólnopolskiej opiniotwórczej gazety czytam ze zdumieniem: UOKiK ukarał Krajową Izbę Urbanistów.

Izba narzucała minimalne ceny usług swoim członkom - uznała Prezes UOKiK. Za stosowanie praktyk istotnie ograniczających konkurencję związek przedsiębiorców zapłaci ponad 17 tys. zł.

(…)     Prezes UOKiK uznała, że KIU narzucając minimalne ceny usług swoim członkom istotnie ogranicza konkurencję, uniemożliwiając urbanistom reagowanie na zmieniającą się sytuację rynkową i dopasowywanie oferowanych cen do własnych kosztów. Zgodnie z przepisami antymonopolowymi, każdy przedsiębiorca powinien indywidualnie kształtować ceny za swoje usługi. Skutki niedozwolonych działań izby odczuły przede wszystkim podmioty korzystające z usług urbanistów, które zostały pozbawione możliwości skorzystania z tańszej oferty.(…)

Nie wiem, kto w tym sporze ma rację, a kto jej nie ma. Szczerze powiedziawszy bardziej  zainteresowała mnie inna kwestia - otóż, jak czytamy we wspomnianym artykule:

Postępowanie przeciwko Krajowej Izbie Urbanistów zostało wszczęte przez Urząd w październiku 2012 r. Wątpliwości Prezes UOKiK wzbudziły niektóre sformułowania zawarte w kodeksie etycznym Izby oraz w uchwale wprowadzającej zasady wycen prac urbanistycznych. 

Po lekturze tego fragmentu zastanawiam się:

• dlaczego pomimo, że jestem członkiem IU, dowiaduję się tego wszystkiego dopiero po roku i wyłącznie z prasy?
• jak się ma do powyższego informacja IU, że po ostatnim zjeździe krajowym członkowie władz statutowych Izby Urbanistów rozjechali się do  domów z poczuciem dobrze spełnionego obowiązku?

 Czy przed rozjechaniem się odtańczono taniec Zorby?